Prof. Dr. TOBB Ekonomi ve Teknoloji Üniversitesi
TÜİK, Ocak ayı enflasyon rakamlarını açıkladı. Buna göre Ocak ayında tüketici fiyatları bir ay öncesine kıyasla yüzde 6,65 oranında arttı. Yok, hayır bir yanlışlık yok; bir aylık enflasyon bu. Hani şu gelişmiş ülkelerin hop oturup hop kalktıkları yüzde 8 dolaylarındaki on iki aylık enflasyon değil, sadece bir aylık enflasyon. Diyeceksiniz ki, “canım biz neler gördük,
Millet İttifakı (Altılı Masa), 30 Ocak Pazartesi günü “Ortak Politikalar Mutabakat Metnini” açıkladı. Bu yazıda bu metnin ‘Ekonomi, Finans ve İstihdam’ bölümünü değerlendirmek istiyorum. Ancak önce şunu belirtmem gerekiyor. Cumhur İttifakının –bildiğim kadarıyla- bu netlikte ve kapsamda kamuoyuna duyurduğu bir politika metni yok. Bunun yerine bugüne kadar uyguladığı ekonomi politikası var. Bu politikada kapsamlı bir
2023’te ekonomimiz nasıl şekillenebilir? Zor bir soru. Çünkü hem ekonomideki koşullar açısından olağanın dışında bir dönemdeyiz hem de oldukça önemli bir seçime çok az kaldı. Bu soruya 2023’ü ikiye ayırarak yanıtlamaya çalışmakta yarar var: Seçim öncesi ve seçim sonrası. Önce seçim sonrası. Seçim sonrasında ekonomide neler yaşanabileceği “makule dönülecek mi?” sorusuyla yakından ilgili. Makulden ne
Müjde: Kasım ayında enflasyon düştü. Yıllık tüketici enflasyonu 1,1 puan azalarak yüzde 84,4’e, üretici enflasyonu ise 21,7 puan azalarak yüzde 136’ya geriledi. İstanbul Ticaret Odası’nın yayınladığı ücretliler enflasyonu da yüzde 105,6 oldu (Grafik 1). Ama daha büyük bir müjde de var. Şu: Bundan sonra fiyatlar hiç artmazsa tüketici enflasyonu önümüzdeki Mayıs ayında, yani seçimin yapılmasının
Ekim ayında son on iki ayın dış ticaret açığı 103 milyar dolar oldu. Bundan daha yüksek yıllık dış ticaret açığını Eylül 2011-Şubat 2012 döneminde vermişiz; en yükseği 106,7 milyar dolar. Rekora az kaldı kısacası. Ancak bir fark var: O dönemde Yeni Ekonomi Modeli yoktu. Cari işlemler açığını kapatacağız, makûs talihimizi yeneceğiz falan gibi bir söylem
Yaklaşık dört aydır döviz kuru oldukça sakin hareket ediyor. (Grafik 1) Sakinliğin nedenleri ve nereye kadar süreceğini sorgulamak akla geliyor. Sakinlik elbette göreli bir kavram. Ağustos başından bu yana yarısı dolar yarısı avrodan oluşan döviz sepeti lira karşısında (sepet kur) yüzde 4,6 yükseldi. Az değil ‘normal’ bir ülke için. Dolayısıyla, Türkiye koşulları için kullanıyorum sakinliği.
Ekim ayı enflasyon değerlerini öğrendik: Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK), tüketici enflasyonunu (TÜFE) yüzde 85,51, yurtiçi üretici enflasyonunu (Yİ-ÜFE) ise yüzde 157,69 olarak açıkladı. İstanbul Ticaret Odası (İTO) İstanbul Ücretliler Geçinme Endeksi ile ölçülen enflasyon ise yüzde 109 oldu. Değişik mal gruplarının fiyat hareketlerini ölçmeye çalışan her üç enflasyon arasında önemli farklar var. Olması da doğal.
Merkez Bankası (TCMB) Para Politikası Kurulu (PPK) 20 Ekim günü yaptığı toplantıda politika faizini 1,5 puan indirerek yüzde 10,5’a düşürdü. Bununla da kalmadı, gelecek toplantıda benzer bir faiz indirimine gidip sonra duracağını da açıkladı. PPK duyurusunun ilgili kısmı şöyle: “…Kurul, politika faizinin 150 baz puan düşürülmesine karar vermiştir. Kurul, takip eden toplantıda da benzer bir
Kamu Özel İşbirliği (KÖİ) modeli çerçevesinde kamu bütçesine önemli yük getiren gelir garantileri sık sık gündeme geliyor. Seçime doğru giderken bu konu hakkındaki tartışmaların daha da yoğunlaşması beklenir. KÖİ dünyada yaygın olarak kullanılan bir sistem. Dünya Bankası’nın tanımı şöyle: “Bir kamu varlığının inşası ya da kamu hizmetinin tedariki amacıyla özel ve kamu kuruluşları arasında imzalanan
Eylül 2021’de başlayan ‘düşük faiz-rekabetçi kur-cari işlemler fazlası’ serüveninin ‘meyvelerini’ toplamaya devam ediyoruz. Bu serüvenin başlamasından bir yıl sonra –Eylül 2022’de- tüketici enflasyonunun yüzde 83,3’e, üretici enflasyonunun ise yüzde 151,5’e ulaştığı ‘müjdesini’ aldık 3 Ekim günü. Çok değil bir yıl önce -Eylül 2021’de- tüketici enflasyonu yüzde 19,6 düzeyindeydi. Ne oldu da bir yılda tam 63,7
