Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın Katar’a gidiş haberi belki bazı zihinlerde “Yine para için mi?” sorusuna yol açabilir. AK Parti hükümetinin Katar’dan para beklentisi, yatırım beklentisi baki. Ancak bu defa amaç 20 Kasım’da Erkekler Futbol Dünya Kupası açılış maçını da izlemek; ev sahibi Katar ile Ekvador arasında.( *) Katar’ın bu maçı almak üzere Ekvadorlu oyunculara para karşılığı
Erkekler A-Milli Futbol Takımının 2024 Avrupa Futbol Federasyonu (UEFA) Şampiyonası eleme grubundaki rakipleri arasında Hırvatistan, Galler ve Letonya’nın yanı sıra Ermenistan’ın da olacağı 9 Ekim günü Frankfurt’ta çekilen kura ile belirlendi. Bu kura 2008 yılında iki ülke milli takımlarının yine UEFA kupası eleme maçlarında aynı gruba düşmesini hatırlattı. On üç yıl önceki kura Türkiye ile
Çocukluğumdan ilk hatırladığım gazete başlıklarından biri “Dur tarih vur Türkiye”dir. Yanlış anlamayın, savaşa girmiştik de o yüzden bu başlık atılmış değildi. Türkiye Futbol Milli Takımı, ertesi gün Avusturya ile maç yapacaktı. Gülmeyin, çok okunan gazetelerden birinin maç anonsu sayfasında koca puntolarla atılmıştı bu başlık. Aslına bakarsanız, tamamen boş bir laf değildi, kimi bilgi kırıntıları içeriyordu.
Simon Kuper, 1994’te ilk kez, 2001’de ikinci kez yayımladığı efsane kitabı “Futbol asla sadece futbol değildir”i şu günlerde yeniden piyasaya sürecek olsa ismini “Futbol aslında sadece paradır” diye değiştirir miydi bilinmez ama büyük isabet olacağına kuşku yok. Avrupa Süper Ligi projesi , yıllar önce “endüstrileşiyor” diye kaçınılmaz ve güzel bir şey gibi insanlara sunulan futbolun
Bir yandan korona yeniden canlanmış, hastaneler dolmuş, okulların açılıp açılmayacağı belli değil. Diğer yandan borsanın küçük bir kıpırdanışında, ortada ABD ile yeni bir kriz de yokken dolar yeniden 7 liraya dayanmış. Dış politikada takışmadığımız ülke sayısı giderek azalıyor. Aranızda belki “siyaset zaten her şeye müdahale ediyor, futbola da etmiştir, bunu mu konuşacağız?” diye kızanlar olacaktır.
Yekta Kopan Şehitlerimiz var. Çok üzgünüz. Yüreğimiz bunca acıyı kaldırmıyor artık. Gencecik insanların fotoğraflarına, yıkılmış ailelerinin, geride bıraktıkları bebeklerinin görüntülerine bakıyoruz. Dertliyiz, yastayız. Bırakın gülüp eğlenmeyi, gülümseyecek halimiz yok. O kahreden ölümlerin ardından yaşananlara öfkeliyiz. Haber alamadık. Gerçek bilgiye ulaştığımızdan emin olamadık. Televizyona çıkıp da “Onlar ölmedi, yer değiştirdi” diyene tahammül edemedik. Mültecilerin can derdindeyken,