Türkiye, kırk yılı aşkın süredir süregelen çatışma döngüsünü sona erdirecek bir barış sürecinin eşiğinde defalarca durdu. Silahların sustuğu anlar, toplumun geleceğe umutla baktığı anlar oldu. Ancak dünya deneyimleri kadar Türkiye’nin kendi tecrübeleri de gösteriyor ki, bir çatışmanın bitmesi tek başına demokrasiyi getirmiyor; hatta demokratikleşme olmadan elde edilen barış, yapılsa bile yaşamıyor. Barış ile demokratikleşme birbirinden
Barış, silahların susmasıyla başlar ama orada sona ermez. Gerçek barış, zihinlerdeki hendekleri ve kalplerdeki mayınları da temizlemeyi gerektirir. Bir zamanlar dağların sessizliğini değil, çatışmaların yankısını dinlerdik. Güneş, doğunun dağ köylerine ağıtlarla doğar; batının büyük şehirlerinde ise güvenlik bariyerlerinin gölgesine batardı. Türkiye, yaklaşık yarım asırdır süren bu kanlı döngüde yalnızca insan hayatlarını değil; potansiyelini, toplumsal enerjisini
Milliyetçi Hareket Partisi (MHP) lideri Devlet Bahçeli, 22 Ekim’de partisinin meclisteki grup toplantısında yaptığı konuşmada yeniden PKK lideri Abdullah Öcalan ile ilgili açıklamalarda bulundu, Öcalan’ın tecridinin kaldırılarak Meclis’te konuşma yapmasını önerdi. Bir önceki grup toplantısında Öcalan’a seslenerek örgütü lağvetme çağrısı yapan Bahçeli bu kez “umut hakkını” gündeme getirerek, Öcalan’ın “tecritinin kaldırılması” ve “TBMM’de DEM Parti
2008 Nobel Edebiyat Ödülüne sahip J.M.G. Le Clézio, otobiyografik bir deneme olan “Göçmen Kimliği” başlıklı son kitabında, İkinci Dünya Savaşı yıllarında geçen çocukluk yıllarının etkisini halen üzerinde taşıdığını anlatır. Esasen eserlerinin çoğunda değişik savaşların yıkıcılığının, bu savaşların insanlar üzerinde yarattığı travmaların izlerini görürüz. Le Clézio şöyle der: “(…) savaş herhalde bir övünme anı değildir,
Geçtiğimiz hafta NATO Genel Sekreterinin yeni Kadın, Barış ve Güvenlik Özel Temsilcisi olarak Irene Fellin atandı. Fellin, kariyerine İtalya Dışişleri Bakanlığının kültürel diplomasi bölümünde başladı. Özgeçmişinde beni en fazla heyecanlandıran bölüm, yaklaşık 5 yıl yaşadığı Ankara’da, Orta Doğu Teknik Üniversitesi’nde (ODTÜ) “Toplumsal Cinsiyet ve Kadın Çalışmaları” alanında yüksek lisans yapmış olmasıydı. Kadın liderliğinin güçlü bir
Covid-19 adı verilen, son derece kolay bulaşıcı virüs salgınından sonra yurt içinde ve yurt dışında nasıl bir ortamda yaşayacağımız, ne gibi riskler ve gelişmelerle karşılaşacağımız bu günlerde en çok tartıştığımız konular arasında. Ve daha insancıl bir dünyanın mümkün olup olmadığı. Bu tartışmaları çok basite indirgeyecek olursak birbiriyle çelişen başlıca iki görüş ön plana çıkıyor. Bu
