PKK’nın üstlendiği 1 Ekim İçişleri Bakanlığı saldırısının Ankara’yı hem siyasi hem askerî açıdan daha şahin bir tutuma itti. Bu şahinleşme iki cephede, biri askeri, diğeri diplomatik planda iki operasyon Batıya meydan okuma çizgisinde gelişiyor. 4 Ekim günü önce Dışişleri Bakanı Hakan Fidan, ardından Milli Savunma Bakanı Yaşar Güler tarafından yapılan uyarılar, Suriye ve Irak’taki PKK’ya
ABD ve AB ülkelerinin, ayrıca Macaristan dışında NATO üyelerinin yeniden seçilmesi ardından Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’a İsveç’e derhal NATO üyeliği onayı vermesi için baskıyı artırdığı görülüyor. ABD Başkanı Joe Biden daha 28 Mayıs seçim yengisini kutlama telefonunda “Siz F-16 istiyorsunuz, biz de İsveç’e NATO üyeliği” diye pazarlık kapısını açmıştı. NATO Genel sekreteri Jens Stoltenberg uçağa atlayıp
Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan 3 Haziran akşamı ilan ettiği yeni kabine üyeleriyle ilk mesaisini 4 Haziran günü, bakanlıklarının devir teslim törenini beklemeden NATO Genel Sekreteriyle İsveç’in üyeliği konusunda yaptı. Erdoğan’ın İstanbul, Dolmabahçe’deki makamında NATO Genel Sekreteri Jens Stoltenberg ile yaptığı görüşmeye Hakan Fidan ilk kez Dışişleri Bakanı sıfatıyla katıldı. Görüşmeye Yaşar Güler de ilk kez Milli
Kosova’nın bağımsızlığını ilan edişinin üzerinden 15 yıl geçti. Başta Türkiye olmak üzere, batılı ülkelerin çoğunluğu, Kosova’yı, gecikmeksizin, 3-5 hafta içinde tanıdılar. Tanıyanların sayısı ilk yıllarda hızla artarak 120 ye kadar yükseldi. Son birkaç yıldır, Rusya’nın desteğini de alan Sırbistan, önemli sayıda ülkeyi (özellikle Afrika’da) bir şekilde ikna ederek, tanıma kararlarını geri çektirdi. Halen tanıyan ülkelerin
Rusya’nın Ukrayna’yı saldırıp işgal etme girişimi yakında on ayını dolduracak. Bu olay İkinci Dünya Savaşından bu yana Avrupa’daki oturmuş mevcut düzeni bozmakla kalmayıp küresel çapta sarsıntılara yol açtı. 1945’den sonra kurulan Birleşmiş Milletlerin ve benzeri kuruluşların etkinliği uzun zamandır sorgulanırken bir Güvenlik Konseyi üyesinin başlattığı bu savaş uluslararası örgütlerin ne kadar etkisiz kaldığını ortaya koydu.
Sırbistan ile Kosova arasındaki gerginliğe çözüm getirilmesi senelerdir mümkün olmuyor. Avrupa Birliğinin, sorunların çözümü için büyük gayret sarf ettiğini izliyoruz. Tarafları aynı masa etrafında topluyor, anlaşmalar imzalatıyor, gerilimi düşüren açıklamalar yaptırıyor, ancak, bir süre yatışmış gibi duran olaylar, herhangi bir gerekçeyle tekrar su yüzüne çıkıyor. Belgrad ve Priştine’den yapılan karşılıklı suçlamalarla gerginlik bir kez daha
