Parti-devlet deyince akla sadece tek parti rejimi gelmemeli. Günümüzde Çin Halk Cumhuriyeti, örneğin tipik parti-devlet örneği. Ülke Çin Komünist Partisi tarafından yönetiliyor ve parti yetkilileri zaten devlet kademelerinde rol alıyor. Geçmişte, yine Komünist Parti yönetimindeki Sovyetler Birliği, Nazi Partisi yönetimindeki Almanya, Faşist Parti yönetimindeki İtalya parti-devlet örnekleriydi. Türkiye’de Cumhuriyetin kurulduğu 1923’ten İkinci, Dünya savaşının bittiği
Emekli MİT yöneticisi Mehmet Eymür, T24’te Gökçer Tahincioğlu’na devletin derinliklerinde neler olduğunu anlatırken işkencenin sistematik bir sorgu yöntemi olarak kullanıldığını, kendisinin de işkence yapmış olduğunu söyledi. Bu aslında herkes tarafından bilinen acı gerçek. Ama Türkiye’de de dünyada da devlet görevlilere ara sıra çıkıp böyle samimi itirafta bulunca bu gerçekle bir daha yüzleşiyoruz. Türkiye İnsan Hakları
Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan geçtiğimiz hafta sembolik önemi kadar fiili önemi de bulunan bir dizi askeri-siyasi adım attı. Kurtuluş Savaşına atfen “Zafer Haftası” olarak bilinen haftayı kendi programına uyarlayarak aslında içeriden çok dışarıya, özellikle ABD, Avrupa Birliği ve Rusya’ya mesaj verdi. Ancak bu programın asıl önemi, Erdoğan’ın Türk Silahlı Kuvvetlerini yeniden yapılandırma siyasetinin parçası olmasıydı. Erdoğan’ın
Kemal Öztürk’ü Meclis Başkanlığı döneminde Bülent Arınç’ın basın danışmanı olarak tanıdım. Daha sonra Başbakanlığı döneminde Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın Basın Baş Danışmanı olarak çalıştı. Sonra da Anadolu Ajansı Genel Müdürü, aynı zamanda Basın İlan kurumu Yönetim Kurulu Üyeliği. Sonra, AK Parti hükümetiyle Fethullah Gülen cemaatinin arasının açılmaya başladığı dönemde yüksek bürokrasinin dışına düştü. Benzeri durumdaki arkadaşları