ABD ile Çin arasındaki artan jeopolitik ve ekonomik gerilim, Soğuk Savaş sonrası kurulan Atlantik merkezli düzenin artık sürdürülemez hale geldiğini gösteriyor. Trump döneminde başlatılan “ticaret savaşları”, Biden yönetiminde daha sofistike ama aynı derecede agresif bir “stratejik rekabet” politikasına evrildi. Bu, sadece gümrük tarifeleri ve teknoloji transferleriyle sınırlı bir çekişme değil; küresel liderliğin, değerler sisteminin ve
ABD’nin yeni Ankara Büyükelçisi Tom Barrack 1 Nisan’da Senato Dış İlişkiler Komitesi önündeydi. Başkan Donald Trump döneminde Türkiye’nin ABD için önemini Senatörlere anlattı. Komite’nin Başkanı Cumhuriyetçi Jim Risch ve Eşbaşkanı Demokrat Jeanne Shaheen ikisi de Türkiye’yi tanıyan siyasetçiler. Her ikisi de Türkiye ve ABD arasındaki kriz zamanlarında gelip Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan ile görüşmüş isimler. Barrack
Mehmet Taşnikli – Türk-İnternet Çinli Liang Wenfeng tarafından 2023 yılında kurulan Çinli bir yapay zeka (AI) girişimi olan DeepSeek, mevcut çözümlerle rekabet eden ve maliyetin çok daha düşük olduğu son derece verimli bir yapay zeka modeli geliştirerek, cesur ve çığır açıcı bir stratejiyle pazara girdi ve ABD borsalarını ve hisseleri sarstı. Nvidia’nın hisse senedi fiyatı,
Tüm tahminleri alt üst etti, suikast girişiminden, onlarca mahkeme iddianamesi ve mahkumiyetinden sıyrılarak 20 Ocak’ta Beyaz Saray’daki tahtına oturdu “Sultan Trump.” Açıkladığı ilk başkanlık kararları kimseyi şaşırtmadı ama geleceğe dönük kaygıları ve belirsizlikleri artırdı. Trump’ın beni en çok etkileyen beyanı ise, Grönland’ın satılması, Kanada’nın 52. eyalet olarak katılması ve Panama Kanalı’nın devredilmesi gibi uluslararası hukuk
Geldi, geliyor derken ABD’de ikinci Donald Trump dönemi başlıyor. Aslında buna küresel politikada ikinci Trump dönemi demek daha doğru çünkü ABD politikalarında yapmayı vadettikleriyle küresel dengeleri de sarsmayı vadediyor. Trump’ın gerek küresel dengeler gerekse Türkiye’ye etkilerinin öngörülemez olduğu sağının solunun belli olmayacağı yorumları, siyaset üretme bakımından belli bir çaresizliğin dışavurumu sayılmalı. Çünkü 2016-2020 arasındaki ilk
Önceden söyleyeyim: “Batı kendini batırırken Çin Batının ekonomi-politik putlarını kırıyor” demek, ne Komünist Parti yönetimindeki Çin’e övgü, ne kendi değerlerini batırmakta olan Batının halinden memnuniyet duymak anlamına geliyor. Bu yazı daha çok 21’inci yüzyılın ilk çeyreğini bitirirken geldiğimiz ve aşmak üzere olduğumuz eşiğin fotoğrafını çekme gayretidir. Batı kendi kurallarını çiğnerken Son örnekten başlayalım. Fransa’da Michel
Güney Kore’nin durumu Türkiye gibi değil, gerçekten her gün onu işgal etmekle, yok etmekle tehdit eden, tepeden tırnağa silahlı, Kuzey Kore gibi bir düşman kardeşi var. Halk desteği günden güne eriyen Güney Kore Cumhurbaşkanı Yoon Suk Yeol buna güvenerek, iktidarını bir daha kazanamayacağı seçimle riske atmaktansa, bir post-modern darbeyle parlamentoyu feshetmeye kalktı. 3 Aralık günü
Dışişleri Bakanlığı Sözcüsü Öncü Keçeli’nin Nev York Belediye Başkanı Eric Adams’ın rüşvet soruşturmasının merkezinde Türkiye’nin yer alması üzerine “ABD’nin içişleridir” açıklamasını yaptığı sırada Çin’in Ankara Büyükelçiliğinin Milli Bayram resepsiyonundaydım. Suudi Arabistan resepsiyonundaki gibi bürün komuta kademesi orada değildi son zamanlarda katıldığım en kalabalık diplomatik etkinlikti ve Çinlilerin muhtemelen daha çok önem verdiği Hazine ve Maliye
İsrail ne Libya ne de Ermenistan, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın ima ettiği gibi, Türkiye de Saddam’ın Irak’ı değil, İsrail Dışişleri Bakanı Israel Katz’ın talihsiz kıyaslamasına rağmen. Bir zamanlar bu bölgede sağlam bir şekilde hizalanmış olan bu iki ülke arasındaki giderek artan gergin ve potansiyel olarak tehlikeli dinamikleri anlamak, saçmalıkları bir kenara bırakmayı ve eylem odaklı bir realpolitik
Öncelikle İsrail Dışişleri Bakanı Israel Katz’ın Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın sonunun Irak’ta Saddam Hüseyin gibi olacağını söyleme küstahlığını havada bırakmayalım: Erdoğan’ın siyasi geleceğine sadece Türk seçmeni, sandığa atacağı oylarıyla karar verecektir. ABD ve İngiltere’nin şımarttığı Binyamin Netanyahu’nun bakanı, sadece Türkiye cumhurbaşkanını hedef almakla kalmadığının, Saddam Hüseyin’in ABD’nin Irak’ı işgali ile devrildiğini de hatırlattığının şuurunda değil görünüyor.
